Kerstblog (3) - Ere zij God, vrede op aarde

Geplaatst: 12 december 2011.

De engelen zongen het lied toen zij aan de herders verschenen: "Eer aan God in de hoogste hemel, vrede op aarde, in de mensen een welbehagen." Als we nu dit lied als slotlied van de kerstnachtdienst in de kerk zingen, bezorgt het me altijd kippenvel: honderden mensen, na een mooie dienst in een halfdonkere kerk alleen door kaarsen verlicht, die Eer zij God! zingen. Prachtig!

 

De toekomst
Het doet me vooruit kijken naar het beeld dat Johannes verwoordt in zijn boek Openbaring (hoofdstuk 7) over de toekomst: "Hierna zag ik dit: een onafzienbare menigte, die niet te tellen was, uit alle landen en volken, van elke stam en taal. In het wit gekleed en met palmtakken in hun hand stonden ze voor de troon en het lam. Luid riepen ze: 'De redding komt van onze God die op de troon zit en van het lam!' Alle engelen (...) bogen diep neer voor de troon en aanbaden God met de woorden: 'Amen! Lof, majesteit en wijsheid dank en eer en macht en kracht komen onze God toe, tot in eeuwigheid!'"

 

Ook nu al welbehagen
Prachtig, zo'n toekomstbeeld. Ik kan me voorstellen dat God in mensen 'welbehagen' heeft, als zij Hem eer brengen. Moeilijker vind ik het te geloven dat God altijd al een welbehagen in mensen heeft gehad. Ik maak er soms zo'n potje van! De wereld is niet meer zoals het is bedoeld, het is niet meer 'goed' zoals in het begin toen God de wereld net had gemaakt. Toch lijkt het er op dat God nog steeds welbehagen heeft in de mensen - de engelen zongen het lied immers naar de herders. God had ook in hen al behagen! God is met mensen begaan. Niet omdat die mensen nou allemaal zo goed zijn, of het zo goed doen, maar omdat God een genadig, een bewogen God is. "Want God had de wereld zo lief, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat een ieder die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft," schrijft Johannes (hoofdstuk 3).
Hoeveel chaos er ook in de wereld is, hoeveel we ook kapot maken en bijdragen aan onvrede in de wereld: God heeft ons en de wereld lief. Dat wordt nogmaals heel duidelijk in die nacht van kerst: God komt naar de herders, naar de mensen toe.


Vrede op aarde
De engelen zingen ook: "Vrede op aarde". Op aarde? Dat lijkt meer een toekomstvisioen dan dat het nu door de engelen gezongen kan worden. En toch - het is geen wens van de engelen, het is geen oproep of een aankondiging van de toekomst. De engelen zingen het als een feit: Nu is er volle vrede, over de hele aarde. Wat wordt dan onder die vrede verstaan? Hierover kwam ik een prachtig stukje tegen in een oud boekje over kerst, van dr. A. van Ruler. Onder het romeinse begrip van vrede verstaan we "de harmonische organisatie van de mensen boven alle strijd en alle zonden uit. Dat kan individueel verstaan worden (...) en sociaal; dan staan we in de pax romana: alle tegenstand is neergeslagen. De vrede van God is niet de harmonische organisatie van mensen, maar precies het tegendeel: de tegenwoordigheid van God in alle strijd van de zonde. De levende God is in Jezus tegenwoordig in de verlorenheid, de opstandigheid van en de strijd van de mens. Daarvan zongen de engelen. Deze vrede is nu aanwezig op de aarde. Midden in de strijd. God verdraagt onze strijd. God houdt welbehagen in het mens zijn. Dat is wat christenen doen: zien dat de werkelijkheid chaotisch is en er toch niet uit weg lopen. Integendeel! We staan er met vreugde middenin, omdat de levende God erin tegenwoordig wil zijn."

 

Een lied
Tot slot. Het is opvallend dat het goede nieuws wordt aangekondigd met een lied. De geschiedenis van God-met-ons begint met een lied. En het laatste boek van de Bijbel (Openbaring), over de toekomst, vertelt ons dat de geschiedenis eindigt met een lied. Het doet me denken aan het zingen van Aslan uit de boeken over Narnia, die door te zingen alles doet ontstaan. Op eenzelfde manier staat in Bijbel het loflied aan God centraal: het loflied aan God houdt nooit op. "Ere zij God, vrede op aarde": het is geen wens van de engelen. Nee, het loflied van de engelen komt voort uit de grootheid van God. En wij mogen ook vandaag met hen meezingen: ere zij Hem!

 

Marije Vermaas schreef deze blog als onderdeel van het adventsproject Hoopboodschappen. Op www.hoopboodschappen.nl verschijnt gedurende de Adventstijd elke dag een inspirerende blog rondom Kerst. De groep Hoopboodschappen is ook op Facebook te vinden.

» Volgend bericht: 'DOOP' een nieuw lied van Sela!
« Vorig bericht: 'Emmaus', een nieuw lied van Sela