Dit lied gaat over de reis die wij samen met God maken. We mogen aan zijn zij wandelen, leven. En we mogen er zeker van zijn, dat als we een vriendschap met de Eeuwige hebben gesloten, we eeuwige vriendschap zullen ervaren.

"Tijdens een begrafenisdienst waar ik aanwezig was, werd het idee voor dit lied geboren. De bekende vraag ‘wat blijft er over als alles om je heen lijkt in te storten’ speelde door mijn hoofd. Wat is je hoop, je houvast in moeilijke tijden? Dat is God - Hij blijft altijd en gaat voortdurend met je mee op reis. En tegelijkertijd de wetenschap dat alle pijn en het verdriet op een dag voorbij zal zijn. Hij is de Enige die blijft, die Eeuwig is. Ik hoop dat dit lied mensen moed zal geven om onder moeilijke omstandigheden hoopvol door te gaan." Anneke (viool, accordeon, fluit)

"Wij zijn allemaal op reis. Tijdens deze reis kun je wankelen of zelfs struikelen. We mogen weten dat er een Vader is, die met ons meereist. Hij vangt ons op en richt ons op als we vallen. Hij is degene die ons uiteindelijk thuis brengt."  Hans (tekstschrijver)

Als de reis mij zwaar valt, de weg is lang:
dan bent U mijn Vader die mij dragen kan.
Wanneer ik wankel onder zware last,
houdt uw hand mij stevig vast.
In de diepste nood, door de moeite heen,
blijft U aan mijn zij, U mijn God alleen.

Met uw woord als waarheid in de hand,
zie ik naar U op, houd ik gelovig stand.
Dwars door het duister heen schijnt een helder licht;
toont mij uw heerlijk vergezicht.
God van hoop, U blijft altijd aan mijn zij,
die mij niet verlaat, die mij verder leidt.

Door de kracht van Hem die verrezen is,
weet ik dat mijn leven altijd veilig is.
Uw macht is groot, want zie de dag breekt aan:
al het kwaad zal die dag vergaan.
God van hoop, volbreng al uw werk aan mij:
leid mij naar uw huis, naar uw koninkrijk!